Contrasten in Bangkok

Bangkok, stad van contrasten. 
Geen wekker gezet, geen besef van tijd of datum. Dat betekent maar 1 ding: Vakantie !! 2 uur in de middag besluiten we onze oogjes open te doen en ons naar buiten te begeven in de bruisende stad van de georganiseerde chaos Bangkok. Roze taxi's, gele taxi's geel-groene taxi's, blauwe taxi's en tuk-tuk's, wat me toch elke keer laat denken aan die kleine crunchy zoutjes. 
We zitten midden in het drukste gebied, Chiana town (ja zo schrijven ze dat hier). We besluiten links uit het hotel te lopen en botsen op niet alleen een ziekenhuis maar een ziekenhuis met daar tussen een tempel! En daar tegenover een giga boeddhistische plek waarnaast weer een middelbare school zit.. 
Tegenover en naast deze prachtige versierde gebouwen zijn dan weer slecht onderhouden flatgebouwen waarvan je zou denken dat ze ieder moment instorten. 
We staan stil in het midden van een kruispunt waar een soort altaar is gebouwd voor de koningin (die 12 augustus jarig is). Ik sta te grinniken om een standbeeld van een Haas.. Een soort paashaas met een giga strik die iemand er blijkbaar later op heeft gezet. Wanneer een vrolijk klein Thais mannetje het beeld aanraakt en wat zegt in t Thais vervolgens zich glimlachend omdraait naar ons en op ons af komt lopen. *alarm alarm* gaat het in mijn hoofd.. Iedereen heeft gezegd niet mensen te vertrouwen die uit zichzelf op je af komen stappen! Dus ik lach vriendelijk en neem afstand, maar hij loopt op die blonde krullenbol Chinees van me af en begint een babbeltje over de koningin. Het ziet er erg gemoedelijk uit dus ik doe een stapje dichterbij. Hij spreekt prima Engels en vraagt dingen en komt uiteindelijk op de conclusie uit dat wr naar de A.R.C. moeten en vervolgens naar nog 2 andere plekken en waarschuwt ons niet meer dan 40 baht te betalen voor een tuk-tuk naar al deze gezamenlijke plekken waar onze chauffeur op ons zou wachten. Snel gaat mijn niet-zo-kundige-wiskunde brein aan het werk.. 40 baht is 1.15€. Nee Nadja dit klopt niet nog een keer.. 100 is 2.50€ dus 50 is 1.25€ dus 40 baht aargh laat maar het is belachelijk ! Hoe kan iemand ons rondrijden voor zo weinig! Dus houdt deze vriendelijke (echt vriendelijke, zonder nare bijbedoelingen behalve mij uitlachen dat ik moest lachen om de paashaas) man een tuk tuk aan en onderhandelt dat we voor 40 baht de hele dag rond worden gereden.
En daar gaan we plots op weg naar de ARC, wat dat ook mocht zijn want daar kwamen chiem en ik toch niet echt op uit.. Zonder te hebben ontbeten want dat was onze eerste planning, eten zoeken. En dan zijn we er: het is een reisorganisatie ! De beste van Bangkok. Wr stappen binnen vol verbazing en worden vriendelijk begroet door een grote dikke Thai die zo gay is als t maar kon met wen beugel en opgeschoren haar met op z'n hoofd een knotje. Ik zeg tegen chiem: mag ik hem hebben!!!! Hijs namelijk echt onwijs lief en behulpzaam. En we plannen onze reis naar Chiang Mai. 
De 11de gaan we op de trein en slapen we in Chiang Mai tot de 16de met daartussen een excursie van 2 dagen naar het National park wat tussen Bangkok en Chiang Mai ligt met een onze benen-wagen de mooiste en hoogste berg oplopen, olifantjes rijden en slapen onder de sterren waar niemand en niks anders is dan natuur. 
11000 baht oftewel 250€ hadden we niet cash dus het werd een tripje terug naar het hotel.. Wat een hele ervaring was aangezien er een tropische regenbui begon terwijl chiem t geld aan t halen was en ik hem chillde in de tuk tuk in m'n eentje.. Ik kreeg een stoel aangeboden van een goedlachse straatverkoper die ik na aarzelen toch aannam aangezien ik echt doorweekt raakte. Hierna gingen we terug om t te betalen. Hierna wilden we terug naar t hotel want we hadden half Bangkok doorgesjeest met onze lieve tuktukman (en ja hij kon de R niet uitspreken en maakte er consequent de L van) maar hij wolde ons toch langs zijn sponsor brengen maar voelde zich toch beetje opgelaten en herhaalde dat we alleen hoefde te kijken en niet mee moesten in gekke verkooppraatjes en meteen weg moesten wanneer we dat wilden. Kwamen we uit bij een pakken winkel en ja hoor twee zakenmannetjes hebben hun charmes in de strijd gegooid met hun paar Nederlandse woordjes en chiem een pak aangemeten (letterlijk) van de mooiste zelf uitgekozen stof. Donker blauw zijden met donker rode met Chinees motief binnenkant en Oxford overhemd en das. Dit klonk perfect in de oren.. Maar toen begon t afdingen. Het voelde alsof de hunger games begonnen.. May the odds ever be in your favor
Chiem was te happig dus ze focusten zich compleet op hem.. 250 euro omgerekend begon t mee en dit was inclusief studenten tarief. Chiem wilde dit al bijna meteen aannemen waarna ik hem overtuigde dat we dan na 1 dag al behoorlijk veel geld kwijt waren en niet t einde zouden redden.. Waarna hij z'n lieve zielige honden ogen en pruil-lipje opzette naar me en ik besloot deze onderhandelingen over te nemen. En ja hoor bloed zweet en tranen verder 122€ totaal! Maandag laatste fitting en dan wanneer we terug komen over 3 weken kunnen we t meenemen. Trots als ik was vertelde ik aan de vriendengroep dat ik de nieuwe moecroe van de groep was, aangezien onze echte kaasmoecroe een geweldige onderhandelaar is. Helemaal in onze nopjes gingen we terug naar t hotel en hebben we intens genoten van t uitzicht het chaotische verkeer, de mensen hier zijn over het algemeen boeddhist en dit houdt in dat ze in reïncarnatie geloven en dus zo snel veel en gevaarlijk mogelijk elk klein gaatje / spookrij moment pakken, onze tuk tuk waar geen snelheidsmeter in zat, de lieve glimlachende buigende en vooral schattige bewoners. Wat grappig is dat zelfs de honden meedoen aan de georganiseerde chaos.. Zo zag ik een eenzame hond bij het stoplicht wachten en toen het groen werd lopen naar de volgende stop en vervolgens weer wachten etc.. Konden mijn katten dat maar! Ook zagen we een rat schuilen onder een klein struikje, kakkerlakken uit de vuilnis komen en kleine lieve poezen en ONGELOVELIJK veel shark-soup. Voor de mensen die mij niet goed genoeg kennen.. Ik ben als de dood, nee echt, als de dood bang voor die vissen.. En wil het niet zien eten horen of voelen.. Helaas kreeg ik noodles met onbekende vleeswaren en ja hoor.. Het was die vis. Maar goed! We werden afgezet en gaven onze tuktukman 50 baht voor de dag en wilden zo snel mogelijk eten (het was inmiddels 18 uur en nog niks gegeten) we gingen bij een straatverkoper eten noodles met gekke vleesballetjes en konden t zelf kruiden voor 80 baht totaal. 
Wauw. 
Wat een goddelijke maaltijd was dit! Die kruiden zo overweldigend en die soep, chiems altijd-heerlijk-en-super-goede-koks'ouders kunnen nog wat leren van deze Aziatische straatverkoper, en dat zegt wat! Stiekem hadden we 20 baht verstopt onder ons kommetje en de jongen schreeuwde en lachte en boog zo vaak uit dank dat we ons net de heilige Theresa voelde.
Na het slapen gingen we om 2 uur snachts de straat op en kwamen we witte westerse mannen tegen die lady-boys meenamen naar hun hotelkamer en een grote avondmarkt die net opstartte. In een straat van 3 meter stond alles vol ( men kon lopen op 90 cm asvalt ) en m'n ogen uit kijken naar deze pracht praal en prul. Komen we opeens auto's tegen die tussen deze stalletjes door willen.. Hoe dan?! Het leek wel een goocheltruc waarbij iedereen vastzat en hoopte geen claustrofobie gedachtes te ontwikkelen, iedereen vond dit echter de normaalste zaak van de wereld. Met maar 1 ding gekocht te hebben zijn we thuis aangekomen en gaan genieten van onze gekleurde inclusief vogelkooi met neppe vogel erin in de douche (? Ja echt) en dansende prachtige lampen die meedeinen op de airco en met ons Chang biertje en Chang water. Want ja als je nou eenmaal Chang als achternaam hebt.. Moet je natuurlijk alles met de naam Chang erop kopen. 
Een lieve buiging en glimlach vanuit de grote overweldigende mooie contrasten georganiseerde chaos stad met o zo vriendelijke bewoners. 
Xxxx